ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

1. Ατυχήματα στο δρόμο
Μπορεί να τύχει να δείτε το ατύχημα ή ο σκύλος σας να επιστρέψει στο σπίτι τραυματισμένος. Τι πρέπει να κάνετε; Εμποδίστε την κάθε κίνηση του σκύλου και βγάλτε τον αμέσως από το δρόμο (βλέπετε σημειώσεις παρακάτω για τη μεταφορά τραυματισμένου σκύλου ώστε να μη σας δαγκώσει). Προσέχετε ιδιαίτερα τα τραυματισμένα άκρα. Βάλτε μια κομπρέσα με κρύο νερό, χρησιμοποιώντας βρεγμένο βαμβάκι όπου υπάρχει αίμα, και προπαντός κρατήστε το σκύλο σε μέρος ζεστό και άνετο. Τηλεφωνήστε αμέσως στον κτηνίατρό σας για περισσότερε οδηγίες.
2. Πληγές στα πόδια
Ξαφνικό μάτωμα στα πόδια, είτε ο σκύλος κουτσαίνει είτε όχι. Τέτοια τραύματα μπορούν να προκληθούν στη θάλασσα ή σε οικοδομές. Παρόμοια συμπτώματα παρατηρούνται και από σπασμένο νύχι. Αν τρέχει πολύ αίμα, τυλίξτε το πόδι με βαμβάκι και στη συνέχεια με επίδεσμο προσέχοντας η πίεση να είναι ίδια παντού. Μη λυγίζετε ποτέ σπασμένο νύχι. Πηγαίνετε το σκύλο σας αμέσως στο κτηνίατρο. Ποτέ μη χρησιμοποιείται ελαστικό επίδεσμο ή άλλο υλικό που να σφίγγει πολύ.
3. Τραυματισμός στο μάτι
 Το μάτι φαίνεται ερεθισμένο ή είναι κλειστό. Ψάξτε να δείτε αν έχει μπει κάτι μέσα στο μάτι του σκύλου. Αφαιρέστε το οποιοδήποτε ξένο σώμα πλένοντας το μάτι με χλιαρό νερό. Κρατήστε το σκύλο σε ημίφως μέχρι να τον πάτε στο κτηνίατρο. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει αμέσως, βάλτε μια σταγόνα παραφινέλαιο ή ελαιόλαδο στο μάτι και μην αφήνετε το σκύλο να το τρίβει με το πόδι του ή επάνω σε αντικείμενο.
4. Οξεία διάρροια
Ακαθαρσίες ρευστές που μπορεί να περιέχουν και αίμα, συχνά συνοδεύονται από εμετό και αδυναμία στα πίσω πόδια. Μη δίνετε καθόλου τροφή και κρατήστε το σκύλο σε μέρος ζεστό. Βρέχετε το στόμα και τα ούλα με χλιαρό διάλυμα: μια κουταλιά της σούπας γλυκόζη ή ζάχαρη σε ½ λίτρο νερού. Αν ο σκύλος είναι εξασθενημένος, πηγαίνετέ τον αμέσως στον κτηνίατρο. Αν εξακολουθεί να είναι ζωηρός, κοιτάξτε μήπως συνέλθει χωρίς την επέμβαση κτηνιάτρου, αν χειροτερέψει πηγαίνετέ τον για να του χορηγηθεί θεραπεία με φάρμακα.
5. Τσιμπήματα και δαγκώματα φιδιού
Ξαφνικός οξύς πόνος και ερεθισμός που συχνά συνοδεύεται από πρήξιμο. Αν το τσίμπημα είναι κοντά στο λαιμό, μπορεί να προκαλέσει δύσπνοια. Κρατήστε το σκύλο σε μέρος δροσερό και αποφεύγετε τις πολλές κινήσεις. Βρέχετε το πρήξιμο με κρύο νερό. Πηγαίνετέ τον αμέσως στον κτηνίατρο, αν το πρήξιμο εξακολουθεί για περισσότερο από μια ώρα και αν είναι στο λαιμό ή στο πρόσωπο. Κρατήστε τη γλώσσα του προς τα μπρος, ώστε να μην εμποδίζετε η αναπνοή.
6. Σπασμοί
Ξαφνικοί σπασμοί που συχνά συνοδεύονται από τρεμούλιασμα της μασέλας και πολλά σάλια. Ο σκύλος μπορεί να πέσει στο πλευρό του και μπορεί να παρατηρηθούν έντονοι μυϊκοί σπασμοί στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Αφαιρέστε αμέσως το περιλαίμιο αν σφίγγει και βεβαιωθείτε ότι ο σκύλος δεν μπορεί να χτυπήσει πουθενά. Βεβαιωθείτε επίσης ότι μπορεί να αναπνεύσει κανονικά, κρατώντας ίσιο το κεφάλι του και το λαιμό του αν χρειάζεται. Κρατείστε τον σε μέρος σκοτεινό και ήσυχο μέχρι να τον δει ο κτηνίατρος και αποφύγετε όλους τους ξαφνικούς και έντονους θορύβους, π.χ. κουδούνια, πόρτες κτλ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σπασμοί περνούν αρκετά γρήγορα. Συμβουλευτείτε πάντως τον κτηνίατρό σας το συντομότερο.
7. Πόνος στα αυτιά
Ο σκύλος συνήθως ξύνει τα αυτιά του κα μπορεί να γέρνει το κεφάλι του από τη μια πλευρά και να το τινάζει. Αν παρουσιαστούν ξαφνικά τα συμπτώματα, μπορεί να έχει μπει κάποιος σπόρος ή κάποιο χόρτο μέσα στο αυτί. Συμβουλευτείτε αμέσως τον κτηνίατρο και μη βάλετε τίποτε μέσα στο αυτί του σκύλου. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, ή αν δεν μπορείτε να πάτε στον κτηνίατρο αμέσως, βάλτε μέσα στο αυτί λίγο παραφινέλαιο ή ελαιόλαδο.
8. Δηλητηρίαση
Συμπτώματα έντονης αδιαθεσίας, κατάπτωση ή και μυϊκοί σπασμοί. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες, π.χ. ποντικοφάρμακο, διάφορα παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιούνται σε κήπους, διάφορα απορρυπαντικά ή άλλα υγρά τα οποία κρατάτε αφύλακτα από το σκύλο σας, φόλα αν ο γείτονάς σας δεν είναι και ο πιο φανατικός ζωόφιλος κτλ. Αν δείτε το σκύλο να καταπίνει κάποιο συγκεκριμένο δηλητήριο, προκαλέστε αμέσως τον εμετό αναγκάζοντάς τον να καταπιεί ένα κουταλάκι του καφέ αλάτι μέσα σε ένα ποτήρι νερό και γάλα αν το δηλητήριο είναι οξύ. Μην επαναλάβετε ποτέ πάνω από μια φορά. Πηγαίνετε αμέσως το σκύλο στο γιατρό, παίρνοντας μαζί αν είναι δυνατόν και το δηλητήριο.
9. Πνίξιμο ή ασφυξία
Ο σκύλος θα προσπαθήσει να κάνει εμετό ή μπορεί να ξύνει με μανία το στόμα του. Προσπαθήστε να ανοίξετε το στόμα του σκύλου και να βγάλετε το αντικείμενο που τον πνίγει. Συχνά αυτό μπορεί να είναι ένα κομμάτι κόκαλο ή ξύλο που μπορεί να έχει καρφωθεί στον ουρανίσκο. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται γενική αναισθησία για να αφαιρεθεί σωστά. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.
10. Κατά λάθος ζευγάρωμα
Αν η σκύλα σας ζευγαρώσει κατά λάθος, δεν είναι κατά κανόνα κάτι το πολύ σοβαρό ή επείγον, μπορείτε όμως να αποφύγετε την εγκυμοσύνη. Ο κτηνίατρός σας κάνει μια ένεση μέσα σε 48 ώρες, αλλά κατά προτίμηση μέσα σε 24, και έτσι διακόπτεται η εγκυμοσύνη της σκύλας σας.
11. Κατάρρευση
Ο σκύλος σωριάζεται χάμω και μένει ξαπλωμένος μπρούμυτα ή στο πλευρό του , αρνούμενος να σηκωθεί. Συχνά παρατηρείται δύσπνοια. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας αμέσως. Μεταφέρετε το σκύλο πάνω σε ένα στρώμα ή μια κουβέρτα και φροντίστε να είναι ζεστός. Βρέχετε το στόμα με διάλυμα γλυκόζης ή ζάχαρης και νερού, αλλά μην τον αναγκάσετε να καταπιεί. Μην τον αφήνετε ξαπλωμένο στο ένα πλευρό πάνω από 20 λεπτά.
12. Καρδιακή προσβολή
Συνήθως ο ιδιοκτήτης του σκύλου γνωρίζει αν υπάρχει καρδιακή ανεπάρκεια από τις επισκέψεις του στον κτηνίατρο. Καρδιακές προσβολές συνήθως συμβαίνουν σε περιόδους με πολλή ζέστη, μετά από έντονη εξάσκηση, ιδίως στα ηλικιωμένα σκυλιά. Ξαπλώστε το σκύλο στο πλευρό του με το κεφάλι και το λαιμό τεντωμένα. Ανοίξτε παράθυρα και πόρτες ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερος καθαρός αέρας. Αν η γλώσσα του σκύλου γίνει μπλε ή αν σταματήσει η αναπνοή του, τρίψτε δυνατά το στήθος του. Καλέστε αμέσως τον κτηνίατρο. 

 ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ

Δεν είναι πάντοτε δυνατό να έρθει στο σπίτι σας ο κτηνίατρος. Κατά κανόνα είναι καλύτερα να πάτε το σκύλο σας στην κτηνιατρική κλινική, όπου υπάρχουν τα απαιτούμενα εργαλεία και μηχανήματα για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Αν υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί αναισθητικό ο σκύλος σας, π.χ. για ράμματα, ακτινογραφία για σπασμένο πόδι κτλ. μην του δώσετε τίποτα να φάει ή να πιει.
Για να μεταφέρετε ένα τραυματισμένο σκύλο στον κτηνίατρο απλώστε μια κουβέρτα πίσω από την πλάτη του και τραβήξτε τον απαλά σηκώνοντάς τον συγχρόνως, τραβώντας το σώμα πρώτα και αφήνοντας τα πόδια να συρθούν πάνω στην κουβέρτα. Έτσι σε περίπτωση κατάγματος αποφεύγουμε κάθε περαιτέρω τραυματισμό. Αν ο σκύλος προσπαθεί να σας δαγκώσει, δέστε τη μουσούδα του μαλακά αλλά γερά με επίδεσμο (ή οτιδήποτε άλλο, π.χ. γραβάτα, ζώνη, λουρί). Κάντε μια θηλιά, τραβήξτε την πάνω από τη μύτη, ώστε να σφίξει, εν συνέχεια σταυρώστε τις άκρες κάτω από το λαιμό και τέλος δέστε πίσω από τα αυτιά.

Δυο άτομα μπορούν να σηκώσουν την κουβέρτα από τις άκρες, μετατρέποντάς την έτσι σε μαλακό φορείο, ώστε να μεταφερθεί ο σκύλος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Σκοπός των οδηγιών αυτών είναι να σας βοηθήσουν να δώσετε τις πρώτες βοήθειες στο σκύλο σας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Σημαντικό είναι βέβαια να μάθετε που και πότε μπορείτε να βρείτε τον κτηνίατρό σας, προτού τύχει μια τέτοια περίπτωση, καθώς και κάποια εναλλακτική λύση σε περίπτωση που ο κτηνίατρός σας λείπει. Να είσαστε δηλαδή προετοιμασμένοι. Τέλος μην ξεχνάτε ότι οι σημειώσεις αυτές είναι συμπληρωματικές και σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν τις οδηγίες και τις γνώσεις του κτηνιάτρου.

 Πηγή: Περιοδικό Ζωή και Ζώα

Φροντίδα μωρου ΚΟΥΤΑΒΙΟΥ

Η φροντίδα των νεογέννητων κουταβιών
Eef Ter Mors (Εκτροφείο: Vigilat's)

Ένα σχετικά υψηλό ποσοστό των νεογέννητων κουταβιών, πεθαίνει μέσα στις πρώτες 3 εβδομάδες της ζωής τους(17-24%), τις περισσότερες από αυτές (60%) πεθαίνουν κατά τη διάρκεια της γέννας ή μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Η πιοκοινή αιτία είναι η ανεπαρκής οξυγόνωση του αίματος (υποξαιμία), π.χ. μέσω του πρόωρου διαχωρισμού από τονπλακούντα ή ενός σχισμένου ομφάλιου λώρου), αν και ως ένα βαθμό, τα κουτάβια μπορούν να αντισταθούν στηνανεπαρκή οξυγόνωση αρκετά καλά.Αμέσως μετά από τη γέννηση (10 έως 40 λεπτά περίπου) η θερμοκρασία του σώματος πέφτει κατακόρυφα, μιαδιαδικασία που φαίνεται να είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός, δεδομένου ότι επιβραδύνει το μεταβολισμό τουνεογέννητου με αυτόν τον τρόπο, μειώνοντας το ποσό οξυγόνου που απαιτείται. Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό ναεξασφαλίσουμε ότι η αναπνευστική οδός είναι ελεύθερη.(Σημείωση: η εμπειρία έχει δείξει ότι τα υποξικά κουτάβια έχουν υψηλότερη πιθανότητα να επιβιώσουν στιςχαμηλότερες θερμοκρασίες του δωματίου).Εάν πεθάνει η μητέρα κατά τη διάρκεια ή μετά από τη γέννα ή εάν δεν μπορεί να περιποιηθεί τα κουτάβια η ίδια γιακάποιο λόγο, είναι καλύτερο να βρεθεί μία άλλη μητέρα (θετή μητέρα), παρά να εκτραφούν με το χέρι.Σε περίπτωση μαστίτιδας, ποιομήτρας ή ανεπαρκούς γαλακτοπαραγωγής είναι απαραίτητο να αναλάβουμε εμείς τηδουλειά της μάνας. Η γρήγορη αντίδραση είναι σημαντική, δεδομένου ότι η έλλειψη οποιασδήποτε ουσίας είναικρισιμότερη για ένα κουτάβι παρά για ένα μεγαλωμένο σκυλί.Ένα χαμηλού βάρους κουτάβι κατά τη γέννηση (25% κάτω από τον μέσο όρο), συχνά συνοδεύεται με ένα υψηλότεροποσοστό θανάτου. Μία ανεπάρκεια που πραγματοποιήθηκε στη μήτρα, οδηγεί συχνά σε κουτάβια, με ένα σχετικάμικρό συκώτι. (Οι προγεννητικές αιτίες, π.χ. ανεπαρκής ανάπτυξη, γενικά σε μεγάλες γέννες, ανεπαρκής πρωτεΐνη για τησκύλα. Οι μεταγεννητικές αιτίες μπορούν να είναι, ανεπαρκή τροφή, περιβάλλον πάρα πολύ κρύο, υγρό ή με ρεύματα).Τα αποθέματα της γλυκόζης στους μύες (γλυκογόνο), είναι συχνά πάρα πολύ χαμηλά και κατά συνέπεια μέσα σε μερικέςώρες, τα κουτάβια θα υποστούν ένα κλονισμό ινσουλίνης. Το συμπληρωματικό τάισμα είναι τώρα επείγον και απαιτείται,δεδομένου ότι ένα έγκαιρο ξεκίνημα μπορεί να αποτρέψει πολλά προβλήματα.

ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ

Οι καρδιακοί παλμοί της καρδιάς ενός κουταβιού κατά τη γέννησή του, είναι 200 χτύποι ανά λεπτό, η αναπνευστικήσυχνότητα είναι μεταξύ 15 έως 35 ανά λεπτό. Το κουτάβι δεν είναι ακόμα σε θέση να διατηρήσει τη σωματική τουθερμοκρασία, δεδομένου ότι τα απαραίτητα ανακλαστικά του δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα. Στις πιο κρύες θερμοκρασίεςτου σώματος η αύξηση του μεταβολισμού είναι ελάχιστη.Σύντομα μετά τη γέννηση, η θερμοκρασία του κουταβιού μπορεί να πέσει πολύ χαμηλά στους 27 βαθμούς Κελσίου (80,6 F)και έπειτα κάτω από κανονικές συνθήκες, αθξάνεται βαθμιαία στους 35,5 βαθμούς Κελσίου (95,9 F). Μετά από 1 ή 2εβδομάδες η θερμοκρασία ανέρχεται στους 37,5 βαθμούς Κελσίου (99,5 F) και στην ηλικία των 4 εβδομάδων,η θερμοκρασία του σώματος είναι ανεξάρτητη από το περιβάλλον.Η υποθερμία αναγκάζει την καρδιά και την αναπνευστική συχνότητα να μειωθούν και το κουτάβι μπορεί να οδηγηθεί πολύγρήγορα στην αφυδάτωση. Στις πρώτες-πρώτες ημέρες μετά από τη γέννηση, πρέπει να του τρίβουμε το στομάχι και τηγεννητική περιοχή με ένα υγρό ύφασμα (στη θερμοκρασία του σώματος) και κατ' αυτό τον τρόπο θα υποκινήσουμεεμείς την σωστή αναπνοή του.Τα πρόωρα κουτάβια μπορούν να αναγνωριστούν από την έλλειψη τριχώματος γύρω από το στόμα και τα πόδια.
ΠΟΤΕ ΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΑΪΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ;
Μπορώ να σας δώσω μερικές συμβουλές εδώ, αλλά εξαρτάται κατά πολύ από την εμειρία του εκτροφέακαι του ενστίκτου του.Ένα υγιές κουτάβι κερδίζει συνεχώς βάρος από τη γέννησή του και μετά. Το νεογέννητο μωρό (στους ανθρώπους),μπορεί να χάσει λίγο βαρος τις πρώτες ημέρες της γέννησής του, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τα κουτάβια.Τα νεογέννητα κουτάβια μπορούν να χάσουν λίγο βάρος, αλλά αυτό δεν πρέπει να συμβεί στα μεγαλύτερα κουτάβια. Τακουτάβια πρέπει να ζυγίζονται αμέσως μετά από τη γέννησή τους και ξανά πάλι μετά από 12 ώρες, που τότε δεν θαπρέπει να παρουσιάζουν απώλεια βάρους.Πρέπει, 24 ώρες μετά τη γέννησή τους, να υπάρξει μία αύξηση 10% του βάρους τους. Η κατάσταση είναι απειλητική γιατη ζωή του, όταν ένα κουτάβι χάσει περισσότερο από το 10% του βάρους του σώματός του. Το συμπληρωματικό τάισμαείναι πλέον απολύτως απαραίτητο.Κατά μέσο όρο, ένα κουτάβι πρέπει να έχει διπλασιάσει το βάρος της γέννησής του κατά την 8η-10η μέρα. Σε 17 ημέρεςμετά τη γέννησή του, το βάρος του πρέπει να έχει τριπλασιαστεί και μέχρι την 24η μέρα να έχει τετραπλασιαστεί.
ΤΟ ΤΑΪΣΜΑ ΤΩΝ ΚΟΥΤΑΒΙΩΝ
Ενέργεια
Τα κουτάβια ταΐζονται σύμφωνα με έναν ιδιαίτερο τύπο, βασισμένο στο βάρος τους και στην αύξηση του βάρους τους.Για τη φυλή μας, το μέσο βάρος γέννησης είναι 330 γραμμάρια.Το γάλα για κουτάβια που κυκλοφορεί στο εμπόριο και που εγώ χρησιμοποιώ, έχει ενεργειακή αξία 4,2 μονάδες ανάχιλιοστό του λίτρου. Όταν χρησιμοποιείτε ένα άλλο γάλα ο τύπος μπορεί να αλλάξει.Το κουτάβι πρέπει να κερδίζει 10% ανά ημέρα (ο ακόλουθος υπολογισμός είναι βασισμένος στο προαναφερθέν μέσοβάρος γέννησης των 330 γραμμαρίων, 10% του οποίου μας δίνει 33 γραμμάρια). Για κάθε γραμμάριο βάρους σώματοςαπαιτούνται 16 μονάδες ενέργειας. Ανά μία ημέρα 528 μονάδες ενέργειας (33 γραμμάρια Χ 16 μονάδες ενέργειας).Όταν το γάλα του εμπορίου παρέχει 4,2 μονάδες ενέργειας ανά χιλιοστό του λίτρου, τότε το κουτάβι χρειάζεται126 χιλιοστά του λίτρου (528 : 4,2) ανά ημέρα (24 ώρες).Για 8 φορές τη μέρα τάισμα, κάθε κουτάβι χρειάζεται 17 χιλιοστά του λίτρου ανά γεύμα. Θα μπορούσατε φυσικά να δώσετε9 γεύματα καθημερινά (τη νύχτα κάθε 4 ώρες, την ημέρα κάθε 2 ώρες), που αυτό σημαίνει 14 χιλιοστά του λίτρουανά γεύμα. Οι θρεπτικές απαιτήσεις του κουταβιού αυξάνονται αναλογικά με την αύξηση του βάρους του. Τα γεύματαρυθμίζονται αναλόγως, μετά από τον καθημερινό έλεγχο του βάρους του.
Νερό
Για ένα κουτάβι απαιτούνται 150 με 180 χιλιοστά του λίτρου νερό ανά χιλιόγραμμο του βάρους του. Ένα κουτάβι πουζυγίζει 330 γραμμάρια, απαιτεί 50 με 60 χιλιοστά του λίτρου νερό ανά ημέρα. Η συγκεκριμένη επάρκεια παροχής νερού,επιτρέπεται κατά το τάισμα σύμφωνα με τον ανωτέρω σχεδιασμό.
Ζεστασιά
Σε κανονική γέννα, μια σταθερή θερμοκρασία από 24 έως 27 βαθμούς Κελσίου για τις πρώτες 3 εβδομάδες, είναι ησυνιστώμενη. Τα ορφανά κουτάβια αφ' ετέρου χρειάζονται μία θερμοκρασία από 30 έως 32 βαθμούς Κελσίου κατά τηδιάρκεια της πρώτης εβδομάδας και 27 βαθμούς Κελσίου για τις επόμενες 2 εβδομάδες. Έκτοτε η θερμοκρασία μπορεί ναμειωθεί στους 21 με 22 βεθμούς Κελσίου.Η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί σε κρίσιμη, εάν η θερμοκρασία ανεβοκατεβαίνει πέρα των παραπάνω οδηγιών. Έναςπαράγοντας για να πάρουμε μία απόφαση εδώ, είναι η συμπεριφορά των κουταβιών. Εάν τα κουτάβια κοιμούνται ήρεμακαι κυκλοφορούν ομαλά μέσα στη γεννήστρα, τότε έχουμε μία καλή ένδειξη ότι το περιβάλλον τους είναι το καλύτερο.
Τάισμα με σταγονόμετρο ή σωληνάκι;
Κατά το τάισμα με σταγονόμετρο (ή με κουτάλι) ο κίνδυνος το κουτάβι να καταπιεί λάθος είναι μεγάλος και ενδεχομένωςμε συνέπεια την ασφυξία. Επομένως προτιμώ το τάισμα με σωληνάκι. Για να αποφύγουμε πιθανό τραυματισμό, πρέπει ναχρησιμοποιήσουμε ένα πολύ μαλακό και εύκαμπτο σωληνάκι. Πρέπει πρώτα να "μετρήσουμε" το κουτάβι: Βάζουμε τοσωληνάκι δίπλα στο κουτάβι, από το ρύγχος έως το τελευταίο πλευρό και το σημαδεύουμε. Βάζουμε προσεκτικά τοσωληνάκι στο στόμα του κουταβιού, επιτρέποντάς του να καταπιεί το υγρό. Πρέπει να έχουμε ελέγξει και να είμαστεβέβαιοι, ότι το σωληνάκι δεν έχει τοποθετηθεί λάθος στην τραχεία. Σ' αυτή την περίπτωση ο αέρας γίνεται αισθητόςβγαίνοντας από το σωληνάκι. Όταν το σωληνάκι τοποθετείται σωστά, το γάλα παρέχεται στα κουτάβια αργά για 1-1,5 έως2 λεπτά. Η πιθανότητα να πάει στην τραχεία είναι ακραία χαμηλή. Σε περίπτωση όμως που συμβεί κάτι τέτοιο, τοκουτάβι αρχίζει αμέσως να βήχει.Το γάλα δίδεται πάντα σε θερμοκρασία σώματος και χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί δεν πρέπει να ληφθείκαθόλου αέρας στο στομάχι του κουταβιού.

 http://www.bobtailclub.gr/p_000089.htm